Waarom er bijna prei in een goodiebag zat.

Tijdens mijn jaren als woeste horecatijger heb ik eens een mooie blunder gemaakt. Een voetbalelftal kwam hun jaarlijkse teamuitje bij ons afsluiten en naast voetballen waren zij dol op Bacardi-cola.

Aan mij de eer om genoeg cola te bestellen in de vorm van petflessen. De inschatting was dat we achttien flessen nodig hadden, dus die bestelde ik.

Een paar dagen later kreeg ik van mijn werkgever een bericht met de tekst: Hoeveel is 18 x 6? Ik ben er even voor gaan zitten met pen en papier, en na wat rekenwerk had ik het antwoord gevonden.

Ik stuurde terug: 108! Ga ik nu door voor de wasmachine? Als reactie kreeg ik een foto van een rolwagen met 108 flessen cola. De bestelling ging per zes en niet per één fles. Foutje van mij dus!

Juist in die periode werkte ik stiekem een beetje te hard. Naast vijf avonden in de horeca was ik overdag de FoutenFabriek aan het opbouwen en dat was stressvol.

Ik werd ook boos op mezelf vanwege die fout. Enorm boos. Zo boos dat ik mijzelf begon uit te schelden. ‘Wat ben ik ook een sukkel! Wat een domme actie zeg. Hoe haalde ik het in mijn hoofd?

Let dan ook eens op met je rare kop!’

Herken jij dit? Scheld jij jezelf ook wel eens uit? Wat zeg je dan? En hoe voel jij je dan na afloop?

In de loop van de jaren heb ik iets interessants ontdekt over dit fenomeen. We zijn voor andere mensen vaak veel milder dan voor onszelf.

Mijn werkgever vond mijn blunder vooral grappig. Bovendien was er geen schade, want de overbodige flessen konden gewoon terug.

Een ander verhaal was een keer met prei. De kok had per ongeluk te veel prei besteld en dat kon niet terug. Die week hadden we preisoep, preiquiche, preitaart, preischotel en prei als groente bij elk gerecht.

We hadden nog net geen ‘goodiebags’ met prei voor de gasten als ze weggingen. Mocht je dus een keer opvallend vaak hetzelfde gerecht terugzien in de horeca, dan is de kans groot dat er een foutje in de bestelling is gemaakt.

We gaan terug naar het uitschelden van mijzelf. Ik begon steeds vaker te zien dat andere mensen veel minder heftig op blunders reageerden dan ikzelf.

Hetzelfde kwam ik tegen bij deelnemers aan mijn workshops en lezingen. Toen ik mijzelf ging verdiepen in dit onderwerp, kwam ik een inspirerende oefening tegen.

Ik deel de oefening in onderstaande video. Je kunt de oefening ook gewoon even lezen onder de video.

OEFENING

Stel je eens voor dat jouw maatje een grote blunder maakt. Zo een waardoor die persoon helemaal in zak en as zit en even de weg kwijt is.

Jij gaat een bericht schrijven aan die persoon. Dat kan op papier, in een Word-document of via een notitie in je telefoon.

Stap 1

Je begint de brief met een aanhef aan die persoon. En schrijf de naam van je maatje echt op!

Dus: ‘Beste/lieve …’.

Stap 2

Schrijf het bericht.

Bedenk eens goed hoe je die persoon gaat helpen.

• Welke woorden ga je gebruiken?

• Welke tips ga je geven?

• Hoe ga je die persoon troosten?

Wat zou je in het bericht kunnen zetten?

• Wat enorm vervelend zeg, dat dit jou overkomt.

• Wat naar zeg, dat jij dit voor je kiezen krijgt.

• Ik wens je veel sterkte, kracht en liefde toe. Ik denk aan je.

Stap 3

Zorg dat dit bericht altijd binnen handbereik is. Stop het in je portemonnee of sla het op in je telefoon.

Stap 4

Nu komt het belangrijkste punt van deze oefening! Kras de naam van je maatje door en zet daar je eigen naam neer.

Krijg je te maken met tegenslag? Pak dit bericht erbij. Je mag best wat milder zijn voor jezelf bij tegenslag.

Op deze manier kun je met begrip en vriendelijkheid naar jezelf kijken. Je kunt fouten makkelijker accepteren en dat geeft rust.

Vanuit die rust kun je ook sneller naar een oplossing kijken, zodat je weer verder kunt.

Meer ontdekken over dit onderwerp? Check dit boek even.

Of kijk even bij Workshops & Lezingen of bij Online Aanbod.

P.S. Dit is een klein fragment uit mijn boek SuperFalen dat over 8 weken uitkomt via Boom uitgevers.