Ik heb trailrunning ontdekt.

Dat is een tof woord voor hardlopen door de natuur over onverharde paadjes. Lekker stampen door de modder en springen over gesneuvelde bomen.

Er is één element dat mij het meest aanspreekt aan trailrunning: geen haast. Rustig aan. Genieten is belangrijker dan presteren en snelheid is niet zo belangrijk.

Dat past wel bij mij, want ik ben niet zo snel.

Met hardloopwedstrijden ben ik regelmatig eerste geworden. Je moet dan wel onderaan de uitslagenlijst beginnen met tellen.

Ik werd zelfs een keer ingehaald door een vrouw die minimaal zeventig was. Op zich vrij logisch dat zij sneller is, want zij heeft al veel meer jaren kunnen oefenen dan ik.

Over oudere vrouwen gesproken:

Vorig jaar liep ik een halve marathon over de Chinese Muur. Daar leerde ik een oudere dame kennen die maar liefst 423 marathons op haar naam had staan.

Ze had een beroerte gehad en kon door spraakproblemen geen les meer geven op de basisschool.

Dus ging ze maar elke week een marathon lopen. “Hoe houd je dat vol?” vroeg ik haar.

“Geen haast. Rustig aan. Genieten is belangrijker dan presteren en snelheid is niet zo belangrijk”, was haar antwoord.

Geen haast, dus. En rustig aan. Dat is precies wat veel mensen de laatste tijd hebben gedaan tijdens de coronacrisis.

Een vriendin van mij zat net thuis met een burn-out toen de pleuris uitbrak.

Tijdens deze lockdown kon ze rustig herstellen. Sommige mensen waren stiekem wel blij met een moment van bezinning en rust.

Even het voetje van het gaspedaal af, even niet constant rennen en vliegen.

Even niet elk moment van de week vol plannen en je de hele tijd voelen als een schattig klein hertje dat acht woeste wolven achter zich aan heeft met een knorrende maag.

Door de focus op ‘rustig aan’ is hardlopen voor mij veel leuker dan wanneer de focus ligt op ‘sneller en harder’. Het lopen gaat daardoor ook veel beter.

Hetzelfde geldt voor het leren van fouten.

Door er een andere focus op te leggen kun je veel beter presteren. Zo heb je de Foutenpreventiefilosofie en de Foutenmanagementfilosofie.

Bij Foutenpreventie doe je er alles aan om fouten te voorkomen. Komen ze toch voor? Dan straf je deze keihard af. Fouten zijn totaal niet welkom.

Bij Foutenmanagement accepteer je dat je fouten maken niet kunt voorkomen. Gaat er iets fout?

Dan probeer je zo snel mogelijk de negatieve consequenties te beperken en achteraf zo veel mogelijk te leren.

Het blijkt dat bij Foutenmanagement de prestaties en onderlinge relaties van een team beter zijn dan bij Foutenpreventie.

Over dit onderwerp kan ik nog uren doorpraten.

Wil jij de beste voorbeelden en anekdotes horen?

En wil jij leren hoe jij ervoor zorgt dat mensen opener worden over fouten? Kijk dan even bij Workshops & Lezingen of bij Online aanbod.