Een blog over koeien

Frank, jij gaat een presentatie improviseren. Het onderwerp is…

Koeien!


De tijd loopt nu!


Als ik denk aan koeien dan…


Gaan we terug in de tijd!


Ik ben 8 jaar oud en loop het podium op terwijl de muziek begint te spelen.


Binnen 30 seconden loopt de hele zaal polonaise op het nummer 35 koeien van André van Duin.


Deze kleine man is de grote afsluiter van de Carnaval Playbackshow van basisschool Apollo in Leiden.


En ik breek de tent af.


Na afloop ben ik de grote held en krijg van iedereen complimentjes. Allemaal dankzij de 35 koeien van André van Duin.


Een ander moment in groep 4 heeft ook veel impact gemaakt.


De Juf: Wie kan er een sprookje vertellen zonder “euh” te gebruiken tussen de zinnen door.


Iedereen gaat nat. En ik begrijp dat echt niet. Dit is toch te simpel voor woorden?


Mijn hand gaat in de lucht.


Juf, ik regel dit wel even.


Er was eens.


Stilte van 5 seconden.


Een meisje.


Stilte van 5 seconden.


Die leefde in het bos.


Stilte van 5 seconden.


En zo maak ik het sprookje af.


Tijdens die 5 seconden heb ik elke keer ruim de tijd om mijn volgende zin te bedenken.


De klas vindt het hilarisch en na afloop is deze klein man weer ineens de grote man.


Zal ik je eens wat persoonlijks opbiechten?


Deze twee momenten zijn een van de schaarse momenten dat ik het naar mijn zin had op de basisschool.


Ik had Montessori onderwijs, wat betekent dat ik te veel vrijheid had om zelf te bepalen wat ik deed op een dag.


En ik deed helemaal niets uit verveling. Ook werd ik gepest. Soms werd ik uitgescholden en soms kreeg ik klappen.


Ik vond de basisschool dus geen leuke tijd.


Tenzij ik het podium op mocht. Dat veranderde alles.


Ineens was iedereen aardig. Ik kreeg geen klappen meer maar er werd geklapt voor mij.


We zijn nu 30 jaar verder en nog steeds is het podium een plek waar ik mezelf thuis en vrij voel.


Ik sta liever voor de groep dan in de groep.


Als ik dus aan koeien denk, denk ik terug aan die ene vrijdagmiddag dat ik de tent afbrak en mezelf thuis en vrij voelde op een plek die ik normaal gesproken niet zo leuk vond.




Bovenstaand verhaal improviseerde ik net tijdens een wandeling. Waarom?


Het is gewoon een spelletje wat ik soms speel in mijn eigen mooie hoofdje 🙂


Dan bedenk ik me dat ik op een podium sta, een willekeurig woord krijg en daar dan een presentatie over mag geven van een paar minuten.


Nu was het onderwerp dus koeien.


Deze oefening vind ik dus enorm tof om te doen en is afgeleid van twee dingen.


De eerste is Setlist Comedy. Dat is een vorm van Stand up Comedy waarbij de comedians elke twee minuten een nieuw woord krijgen om grappen over te maken.


(Een setlist is een lijstje met steekwoorden van de grappen die je gaat vertellen)


Bij deze vorm mogen de comedians dus een totaal nieuwe set improviseren.


De tweede is PowerPoint Karaoke. Dit is wederom een improvisatie oefening. Jij gaat een presentatie geven maar je hebt geen idee waarover.


Dat hoor je pas aan het begin en vervolgens krijg je dus allemaal sheets te zien waar jij iets over mag vertellen. Die sheets heb je nog nooit eerder gezien.


En nu gaat het echt heel leuk worden!


Ik ga deze twee vormen combineren. Setlist Karaoke. Volgende week dinsdag 18 juli ga ik een eerste online try-out doen.


Een online evenement via Zoom waarbij ik mensen uitnodig om een verhaal te improviseren van 3 minuten.


De spreker krijgt een woord en mag daar een verhaal over vertellen. Dat hoeft trouwens niet grappig te zijn. Je mag alle kanten op!


Voorbeeld: Het woord is bloemetjesbehang.


Vervolgens begin jij met: Als ik aan bloemetjesbehang denk dan…


Dus even concreet:


Experiment: Setlist Karaoke
Wanneer? Dinsdag 18 juli. 12.00 uur tot en met 13.00 uur.


Waar? Online via Zoom.


Wat? Meerdere mensen gaan een verhaal improviseren.


Kost dat? Je mag betalen door een beetje liefde uit te delen in de wereld. Doneer iets aan een goed doel. Geef een dakloze een euro. Stuur een mooi kaartje naar iemand. Leef je uit 🙂