Wist je dat je dingen kunt leren van de Italiaanse maffia?

Collegaschrijver en spreker Jan-Joost Kroon heeft daar net een boek over uitgebracht genaamd van Capo tot CEO, leerzame inzichten van de Italiaanse maffia.

Ik moet nog beginnen aan het boek, maar ik heb al meegekregen dat de maffia niet zo van de heidagen is.

Ik vind het toch leuk om te fantaseren over hoe zo’n dag eruit ziet.

Twintig gangsters in een muffe zaal met een systeemplafond terwijl ze op een flipover aan het brainstormen zijn over de kernwaarden.

Daarna krijgen de gangsters een training over gedrag en eindelijk snapt de introverte Antonio waarom de extraverte Giovanni nooit zijn mond houdt. Giovanni snapt vervolgens weer dat Antonio niet verlegen is maar gewoon even tijd nodig heeft om over dingen na te denken.

Weet je trouwens waarom ik de titel van dit boek geweldig vind?

Het is lekker uitgesproken en roept een hoop vragen op. Grote kans dat de zaal van Jan-Joost snel vol zit als hij op een congres workshops geeft.

De titel schopt ook mensen tegen de schenen.

Jan-Joost werd op LinkedIn aangekondigd als spreker op een evenement en één meneer reageerde furieus.

Hij vond het schandalig dat de maffia verheerlijkt werd en zei meteen zijn lidmaatschap op van de organisator van het congres.

Jan-Joost neemt in zijn voorwoord en andere communicatie heel duidelijk afstand van de criminele praktijken en bekijkt de organisatie van de maffia met een bedrijfskundige bril.

Op die manier valt er een hoop te leren van de maffia. Denk aan communicatiemethodes, het werving- en selectieproces en nog veel meer.

De exitprocedures zijn minder inspirerend 😉 .

De reactie van die boze meneer vind ik veelzeggend voor deze tijd.

Mensen zijn snel boos en cancelen meteen de hele boel. Ik moet dan altijd denken aan de minor filosofie die ik tijdens mijn studie heb gedaan.

Bij alles wat we deden waren we eerst een uur bezig om vragen te stellen en op één lijn te komen.

   👉    Wat bedoel je met?
   👉    Wat is jouw definitie van?
   👉    Welke vooronderstellingen liggen ten grondslag aan deze overtuiging?

Ik heb een keer een HR-directeur geïnterviewd die bemiddelde tussen stakend personeel en vakbonden.

Hij vatte het mooi samen: “Begin een gesprek met een vraag en niet met een mening”.

De boze meneer had beter dit kunnen vragen: “Het komt op mij over dat de maffia nu verheerlijkt wordt. Hoe kijkt de schrijver daarnaar?”

Voilà! We hebben een gesprek en komen nader tot elkaar in plaats van dat we elkaar de tent uitvechten.

De boze meneer is trouwens teruggevonden met een blok beton aan zijn benen op de bodem van het kanaal 😉 .

De tip van deze week is dus: “Begin een gesprek met een vraag en niet met een mening”.

Pas dit ook toe als iemand een dikke fout of blunder maakt. Ga eerst eens wat vragen stellen in plaats van meteen iemand te veroordelen.

Wil je meer tips over het leren van fouten? Kijk dan even bij Workshops & Lezingen en Online aanbod.